Słowo ,,wolontariat” pochodzi od łac. ,,volontarius” i można je przetłumaczyć na język polski jako ,,dobrowolny”. Wolontariusz jest to osoba, która dobrowolnie i bezpłatnie pomaga ludziom potrzebującym.

​

Centrum Wolontariatu definiuje wolontariat jako świadomą, dobrowolną działalność podejmowaną na rzecz innych, wykraczającą poza więzi rodzinno – przyjacielsko – koleżeńskie. A wolontariusz poprzez swoje zaangażowanie kształtuje swój charakter, staje się coraz bardziej twórczy i odpowiedzialny, uczy się wrażliwości na potrzeby innych.

​

Idea wolontariatu powstała dość dawno. W 1920 r. szwajcarski pacyfista Pierre Ceresole zorganizował Service Civil Volontaire - obóz, w którym zebrał ochotników spośród walczących ze sobą uprzednio krajów, aby odbudować ze zniszczeń po I wojnie światowej wioskę w pobliżu Verdun. Wkrótce pojawiły się inne grupy, które dzięki ochotniczej pracy chciały realizować ideę bezinteresownej miłości i pokoju. Po II wojnie światowej powstało wiele inicjatyw i organizacji międzynarodowych, promujących wolontariat. Jedną z nich jest UNESCO.

 

W Polsce istnieje długoletnia tradycja pracy społecznej, pomagania sobie wzajemnie, angażowania się na rzecz rozwiązywania problemów potrzebujących. Określenie „wolontariusz” nie było jednak używane, takie osoby szerzące tą ideę określano mianem społeczników, altruistów itp.

​

W Polsce nazwa wolontariat, pojawiła się dopiero na początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku. W roku 1993 r. powstało w Warszawie Centrum Wolontariatu - pierwsza tego typu placówka w Polsce.

​

​